کد مطلب:52503 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » مهدويت

الف) چند مورد از علائم ظهور امام زمان (عج) را بيان نماييد.
ب) چگونگي وفات امام زمان(عج) را بيان فرماييد.

) فراگير شدن ظلم و فساد: اولين نشانهاي كه با مشاهده آن ميتوان نزديك شدن هر انقلابي، از جمله اين انقلاببزرگ را، پيشبيني كرد، گسترش ظلم و جور و فساد و تجاوز به حقوق ديگران و انواع مفاسد اجتماعي و انحرافاتاخلاقي است كه خود عامل توسعه فساد در جامعه ميباشد.
در روايتي از امام صادق(ع) اشاره به دهها نوع از اين مفاسد كه قسمتي از آن جنبه اجتماعي و سياسي و بخشي جنبهاخلاقي دارد، شده است. اين مفاسد را ميتوان به سه گروه تقسيم كرد:
گروه اول: مفاسد مربوط به مسايل حقوقي و حكومتها مانند گسترش ستم، پيروزي حاميان باطل، عدم آزادي بيان وعمل تا آنجا كه افراد باايمان گاهي تنها در دل ميتوانند از ظلم و ظالم ابراز تنفر كنند. همچنين صرف ثروتها در طريقجنگها و مسابقات تسليحاتي ويرانگر و...
گروه دوم: مفاسد مربوط به مسايل اخلاقي مانند گسترش تملق و چاپلوسي و...
گروه سوم: مفاسدي كه جنبه عقيدتي دارد مانند تحميل خواستههاي هوسآلود خويش بر قرآن و تفسير به رأي وجهتگيريهاي شخصي و مادي در مسايل مذهبي و...
2) دجال، مرد پرتزوير و حيلهگر:
هنگامي كه سخن از دجال به ميان ميآيد معمولاً طبق يك سابقه ذهني عاميانه، فقط ذهن متوجه شخص معين
يك چشمي ميشود كه با جثه و مركبي افسانهاي، با برنامهاي مخصوص قبل از انقلاب حضرت مهدي(ع) ظهورخواهد كرد. ولي با دقت در ريشه لغوي دجال و منابع حديثي، استفاده ميشود كه دجال منحصر به يك فرد نيست،بلكه عنوان كلي براي افراد پرتزوير و حيلهگر و فريبكار ميباشد كه براي كشيدن تودههاي مردم به دنبال خود از هروسيلهاي استفاده ميكنند و بر سر هر انقلاب سازندهاي، ظاهر ميشوند و...
3) ظهور سفياني:
گرچه از بعضي روايات برميآيد كه «سفياني» شخص معيني از آل ابوسفيان و فرزندان اوست ولي از برخي رواياتديگر استفاده ميشود كه سفياني منحصر به يك فرد نبوده، بلكه اشاره به صفات و برنامههاي مشخصي است كه درطول تاريخ افراد زيادي مظهر آن بودهاند.
از جمله در روايتي از امام علي بن الحسين(ع) نقل شده كه فرمودند: «امر السفياني حتم من الله و لايكون قائم الاّ
بسفياني؛ظهور سفياني از مسايل حتمي و مسلم است و در برابر هر قيام كنندهاي يك سفياني وجود دارد.»
4) نداي آسماني:
از نشانههاي مهم قبل از ظهور نداي آسماني به همه مردم جهان است كه اهل هر زباني آن را به زبان خود ميشنوند.
از محمد بن مسلم منقول است كه گفت: «منادي از آسمان نام قائم را ندا ميكند به گونهاي كه هر كس در شرق و غربجهان باشد آن را ميشنود. در اثر آن صدا، خفته بيدار ميشود، ايستاده مينشيند و نشسته به پا ميخيزد و آن صدايجبرئيل روحالامين است.»
ب) چگونگي رحلت حضرت مهدي (عج):
در اين زمينه اختلافاتي در روايت وجود دارد. در برخي از روايات آمده كه آن حضرت مدتي حكومت خواهند كرد و
سپس وفات ميكنند و مسلمانان بر ايشان نماز ميگزارند.
از بعضي از روايات استفاده ميشود كه مرگ آن حضرت طبيعي نخواهد بود و به دست جنايتكاران، با مشخصاتي كهبراي آنان در روايات ذكر شده، به شهادت ميرسد.
و در برخي نقلها اين چنين آمده است كه:
«... پس از ظهور امام مهدي(عج) و گذشتن هفتاد سال از حكومت عادلانه و پربركت او و سرشار ساختن زمين و زمان ازعدل و داد، پايان زندگي سراسر افتخار ايشان به سر ميرسد و زني تبهكار از «بني تميم» كه مانند مردان مو بر چهرهدارد، روزي به هنگام عبور آن حضرت از كوچه با انداختن تخته سنگي از پشت بام، ايشان را به شهادتميرساند.»
در اين زمينه مطالعه كتابهاي «مكيال المكارم»، سيد محمدتقي موسوي اصفهاني در دو جلد و «عصر ظهور»، عليكوراني، «امام مهدي از ولادت تا ظهور» سيد محمدكاظم قزويني و «نويد امن و امان» آيتالله صافي گلپايگاني و«دادگستر جهان» از آيتالله اميني را پيشنهاد ميكنيم.